قهرمان

فَکِیدُونىِ جَمِیعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ (55) إِنىّ‏ِ تَوَکلَّْتُ عَلىَ اللَّهِ رَبىّ‏ِ وَ رَبِّکمُ  مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُ  بِنَاصِیَتهَِا  إِنَّ رَبىّ‏ِ عَلىَ‏ صِرَطٍ مُّسْتَقِیمٍ(56) فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُکمُ مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْکمُ‏ْ  وَ یَسْتَخْلِفُ رَبىّ‏ِ قَوْمًا غَیرَْکمُ‏ْ وَ لَا تَضُرُّونَهُ شَیًْا  إِنَّ رَبىّ‏ِ عَلىَ‏ کلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ حَفِیظٌ(57)

حضرت هود علی نبینا و علیه السلام در راه ایفای وظیفه الهی خود چنان دل پرتوان و شجاعی دارد که یک تنه در مقابل کفار می­ایستد و می­فرماید: همه شما جمع شوید و علیه من توطئه کنید و اصلاًً مراعات مرا نکنید. وقتی من به خدایی توکل کرده­ام که رب من و رب شماست و هیچ جنبنده­ای در عالم نیست مگر اینکه در گرو ید قدرت اوست،هر چه می­خواهید بر علیه من انجام دهید. وقتی خداوندگار من نگهدار من است، شما چکاره­اید؟ اومی­تواند قوم شما را که به این جمعیت بی جماعتتان سخت می­نازید، نابود سازد و قوم دیگری را بجای شما پدید آورد در حالیکه هیچ آسیب و ضرری به او نمی­رسد.

شاید برای امثال بنده که حتی در عمل به وازین حق نیز منتظر تأیید دیگران هستم و می­خواهم در ازای عمل به حق حتماً تشویق شوم و قدر و ارجم بالاتر رود، قابل فهم نباشد ک پشت گرمی به خداوند متعال رب العالمین انسان را به چه مرتبه­ای ارتقاء می­دهد که ترس را در مقابل چشمانش به دار می­آویزند. ولی او قهقهه­ای نثار کینه توزان آلوده مردار دنیا سر می­دهد و می­گوید: علیه من اصلاً کم نگذارید. او پشت و پناه من است.

اگرکلّ عالم کافر به اوتعالی باشند، هود مؤمن به الله است و ذره­ای در توکلش کاستی نمی­گیرد. او خود را وقف وظیفه رسالت نموده است. نه با کسی غرض شخصی دارد و نه چیزی. آنچه می­گوید مبتنی بر وظیفه رسالت است.