دنیا در منظر حسین بن علی علیه السلام

داشتم کلمات حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام را مرور می­کردم که رسیدم به فرمایشی از ایشان در کتاب تحف العقول که در راه سفر به کربلای معلی فرموده­اند:

إن هذه الدنیا قد تغیرت و تنکرت و أدبر معروفها

فلم یبق منها إلا صبابة کصبابة الإناء

و خسیس عیش کامرعی الوبیل

ألا ترون أنّ الحق لا یُعمل به و أنّ الباطل لاینتهی عنه

لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقّاً

فإنّی لا أری الموت إلا سعادة و لاالحیاة مع الظالمین إلا برماً

إنّ الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی ألسنتهم یحوطونه ما درّت معائشهم

فإذا محّصوا بالبلاء قلّ الدّیّانون

بدرستیکه حقیقتاً این دنیا تغییر کرده و زشت شده است و خوبیهایش پشت کرده است

پس جز نم و تری که در ته کاسه مانده باشد،

و زندگی بی­ارزشی که همانند چراگاه بد است (از آن چیزی نمانده)

آیا نمی­بینید که به حق عمل نمی­شود و از باطل نهی نمی­گردد!

تا حدی که بنده مؤمن حقیقتاً آرزوی مرگ می­کند

پس بدرستیکه من مرگ را جز سعادت و زندگی با ظالمان را جز هلاکت نمی­بینم

بدرستیکه مردم بندگان دنیا هستند و دین بسته به زبان آنهاست.

تا جائیکه زندگی­شان را تأمین کند، آن را می­چرخانند.

پس آنگاه که با بلا آزموده شوند، دینداران اندکند.

الف. روزگاری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به امر الهی همه درها را به سمت مسجد مدینه بست الا باب العلی را ولی دیری نپایید که انتقام کشندگان از اهل بیت نبوی، درِ خانه خود را به مسجد باز کردند تا اعلام آشکاری باشد بر زمامداری خود و منسوخ شدن رسوم نبوی (حدیقة الشیعه).

آن روزها که مسلمان زیستن نتیجه­ای جز محاصره اقتصادی در شعب ابیطالب و یا شکنجه شدن و یا آواره شدن در بلاد غریب (حبشه و...) نداشت، مدعیان خلافت مسلمان بودند ولی چنان منافقانه زندگی می­کردند که هیچگاه مورد آزار کفار قرار نگرفتند. نه به شعب رفتند، نه شکنجه­ای و نه آوارگی (حدیقة الشیعه).

دیگر چه خیری است در دنیایی که رسول اکرم و امیرالمؤمنین و فاطمه زهراء و مجتبی علیهم السلام را از دست داد و مثل یزیدی زمام امور مسلمین را بدست گرفت؟ خیری نیست در دنیایی که سردمداران کفر و ائمه مؤلفة قلوبهم داعیه­دار خلافت نبوی شده­اند.

ب. دیدگاه ما نسبت به دنیا چیست؟ به قول بعضیا: «در آینده می­خواهید چکاره شوید؟» کدام آینده!

در زمانه بی­حکومت مهدی (عجل الله تعالی فرجه و الشریف) و تلاش برای رسیدن به 5/0% سود بیشتر! آدم چکاره شود خوبست؟

آیا ما دنیا را همچون امیرالمؤمنین علی علیه السلام سایه­ای گسترده می­بینیم و یا همچون حسین بن علی علیه السلام نم باقیمانده در یک کاسه؟ یا اهداف توسعه­ای و... داریم؟

ج. «مرعی وبیل» چراگاهی را گویند که مرتع آن سخت و از لحاظ کیفیت غذایی پایین است. چراکردن در چنین مرتعی چیزی جز علافی برای گوسفند ندارد. بسیار باید بجود و نشخوارکند ولی چندان ثمری ندارد. وبال به معنی سوء عاقبت هم از همین ریشه است. اخذ وبیل که در قرآن مجید آمده به معنی حالگیری و مؤاخذه شدید و خشن است.

امام همام علیه السلام دنیا را مرتعی بدثمر معرفی کرده. حسین جان تو که با مذاقت اینجور جاها سازگار نیست، رب رحیم تو را به فردوس اعلی­ی خود برد تا بلکه مشاهده وجه الله و گرفتن طعام و شراب از خود خالق، مقابله و لقاء و شهود تو را راضی کند که توئی نفس مرضیه (رضی الله عنهم و رضوا عنه).

و اما آنان که همین چراگاه بدجوری در دهانشان مزه کرده است، عین چوبشور دنیا را می­مکند و لیس می­زنند و در رسیدن آن به یکدیگر سبقت می­جویند و رقبا را با مکرهای کثیف از دور خارج می­کنند، همان دنیا و ما فیها ارزانی آنان باد. چه زیبا فرموده است امیرالمؤمنین علی علیه السلام که نگاه کن و ببین هرجا بنده صالح و پیامبری را می­بینی، خدا دنیا به او نداده است. براستی خدا وقتی به ایوب و محمد و موسی و عیسی و ... دنیا نداد، آنها را خوار کرد یا عزیز نمود؟؟؟؟؟؟؟؟؟

وای به حال ما که اینقدر مزاج ما با حسین بن علی علیه السلام متفاوت است.

خدایا نکند این جور نیامدن ذائقه به مفارقت از حسین بیانجامد.

مبادا به ما بگویی شما را به جایی می­برم که به زبان استعداد از من خواسته­اید. مبادا بگویی این هم همان چیزی که می­خواستید.

مبادا مبادا...

د. آقا زندگی را «خسیس عیش» فرموده­اند. خدایا من چقدر گیجم که «میزان امید به حیات!» برای خودم دارم محاسبه می­کنم. چنان در کوچه باغهای روزمرگی قدم برمی­دارم که انگار دنیا جدی­تر از آخرته. اصلاً انگار زندگی همینه و بس.

ه. دنیایی که به حق امر نمی­شود و از باطل نهی نمی­گردد، را چه سخت چسبیده­ام. آقاجون این زندگی خسیس عیش است. ولش کن.

و. جان و مالمون قربان آقامون که بدجوری از این دنیا دلش گرفته که آرزوی لقاءالله و ترک دنیا دارد. (لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقّاً)

ز. آقا نکنه ما رو داری می­گی (یحوطونه ما درّت معائشهم) که استفاده­مون از دین فقط در حد حاشیه مفاتیح است. دعا برای... حرز برای... عریضه برای... صدقه برای...

کلّ گرفتاری ما از همینجاست که آخرت را با دنیا می­خواهیم ولی آخرت را بی­دنیا می­دهند. خدا رحمت کند استاد محمد عابد را:

شراب عشقدن سرمست اولان دنیانی ترک ایلر

حریم وصل جانان آختاران دل، جانی ترک ایلر

نشان جذبه حسن جهانسوزون تاپان عاشق

اگر مجنون اولا اوز عقلی تک لیلانی ترک ایلر

اولان پیمانه لعل لبوندن مست دردی کش

سالار مینانی الدن ساغر صهبانی ترک ایلر

حقیقتده رضای خاطر یار آختاران سالک

مقدّس بیر مرام اوسته هامی دنیانی ترک ایلر

... (ستاره سحرگاهی/ تطور سیرعاشق)

********************************

در ایام سوگواری مولی حسین بن علی علیه السلام سلام حقیر را هم به محضر حضرت ابلاغ بفرمایید.