او منتظر است

در باب دهم از کتاب شریف کلیات حدیث قدسی در ضمن حدیث قدسی خطاب به حضرت عیسی مسیح علیه السلام آمده است: «یَا عِیسَى کَمْ أُطِیلُ النَّظَرَ وَ أُحْسِنُ الطَّلَبَ وَ الْقَوْمُ فِی غَفْلَةٍ لَا یَرْجِعُونَ تَخْرُجُ الْکَلِمَةُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ لَا تَعِیهَا قُلُوبُهُمْ یَتَعَرَّضُونَ لِمَقْتِی وَ یَتَحَبَّبُونَ إِلَى الْمُؤْمِنِین‏»

(در بعض نسخ: « یَتَحَبَّبُونَ بِقُرْبِی إِلَى الْمُؤْمِنِین» آمده است)

(ای عیسی چقدر چشم به راه باشم و حسن طلب نشان دهم و مردم غافلانه بسویم بازنگردند. کلامی از دهانشان خارج می­شود که در دلشان جایی ندارد. متعرض خشم من می­شوند ولی با بندگان با محبت رفتار می­کنند.)

خدایا

به حرمت ما شیطان را امر به سجده نمودی و او سجده نکرد. و ما نه تو را، که شیطان را ولیّ خویش قرار دادیم!

تو ما را بر دیگران برتری دادی و ما دیگران را بر تو!

تو به انزال مکرر و سابغ نعمات حسن طلب نشان دادی و ما با عصیان مکرر خود، دلزدگی و لجاجتمان را ثابت کردیم!

تو عزیزترین کسان خود را برای هدایت ما فرستادی و ما بر غفلت عمیق خود پافشارتر!

تو ما را خواندی و ما را به قرآن خود مخاطب ساختی وما همه را خواندیم غیر تو!

تو را در آستان کلام پرستیدیم و تو در بارگاه دل منتظرمان بودی!

تو ما را در گوشه­ای از عدم پیدا کردی و ما را به یاد آوردی و ما تو را که از گردن نزدیکترمان بودی نیافتیم!

تو بی نیازانه ما را جستی و ما نیازمندانه تو را نجستیم!

و...

لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقاً

یا رب محمد و علی

یا رب فاطمه

علیهم السلام